Ήταν αρκετό ένα άρθρο του Αντώνη Σαμαρά στα Νέα του περασμένου Σαββάτου και η φράση του «αυτή δεν είναι κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά του Κυριάκου Μητσοτάκη» για να φουντώσουν εκ νέου τα σενάρια για δημιουργία νέου κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό.
Διότι από την μέρα που ο κ. Σαμαράς διεγράφη από τη Νέα Δημοκρατία και με δεδομένο τον αναξιοποίητο πολιτικά όπως λένε πολλοί αυξημένο χώρο που υπάρχει στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας η πιθανότητα δημιουργίας ενός κόμματος ήταν πάντα ένα ενδεχόμενο που τα κομματικά επιτελεία προσμετρούσαν στις εκτιμήσεις τους, θεωρώντας ότι μία κίνηση του Μεσσήνιου πολιτικού θα μπορούσε να είχε αναφορά και απεύθυνση όχι μόνο στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας αλλά και στο λεγόμενο πατριωτικό κομμάτι της κεντροαριστεράς και της αριστεράς. Άλλωστε πολλοί θυμούνται ότι στην Πολιτική Ανοιξη ένα από τα σημαντικά στελέχη της τότε προσπάθειας του κ. Σαμαρά ήταν ο Ανδρέας Λεντάκης.
Το ενδιαφέρον όμως στην αναβίωση της σεναριολογίας για την δημιουργία νέου κόμματος είναι οι αντιδράσεις που έχουν προέλθει από τα δεξιά, εκεί δηλαδή που κυρίως αναμένεται να απευθυνθεί ο πρώην πρωθυπουργός.
Ο πιο ισχυρός κομματικός σχηματισμός μέχρι στιγμής σε αυτό το χώρο είναι η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου με ποσοστό που φτάνει κοντά στο 10%. Είναι προφανές ότι η παρουσία ενός κόμματος Σαμαρά, το πρώτο κόμμα που θα έπληττε είναι αυτό του κ. Βελόπουλου. Γι’ αυτό και ο ίδιος φρόντισε νωρίς να περιχαρακώσει το χώρο του εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση κατά του πρώην πρωθυπουργού. «Ξαφνικά ένα πρωί ξύπνησε και δηλώνει αντάρτης» ανέφερε σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο των παραπολιτικών 90,1 ενώ τα υπόλοιπα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε για τον αντιρατσιστικό νόμο που προώθησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κάνουν κατανοητό το γεγονός ότι ο κ. Βελόπουλος θα εξαπολύει βέλη εκ δεξιών προκειμένου να πλήξει τα όποια αφηγήματα του πρώην πρωθυπουργού θα απευθύνονται στους δικούς του ψηφοφόρους.
Λίγες ώρες μετά τον κ. Βελόπουλο στο παιχνίδι μπήκε και ο Πάνος Καμμένος εξαπολύοντας κι αυτός επίθεση χρησιμοποιώντας όμως ένα άλλο επιχείρημα: ότι ο κ. Σαμαράς θα προσπαθήσει να εμφανιστεί ως εκφραστής της πολιτικής Τραμπ στην Ελλάδα.
Ο κ. Καμμένος έκανε επίθεση εφ’όλης της ύλης στον πρώην πρωθυπουργό ξεκινώντας από την δημιουργία της Πολιτικής Ανοιξης αφού ανέφερε στην ανάρτηση του ότι ο Σαμαράς ανέτρεψε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το ’93 και παρέδωσε τη χώρα στο ΠΑΣΟΚ. Είναι ο τελευταίος που μπορεί να ηγηθεί της ατζέντας Τραμπ στην Ελλάδα.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης Τσίπρα γνωρίζει ότι ο κ. Σαμαράς εάν τελικά κάνει κόμμα θα χρησιμοποιήσει, προκειμένου να προσελκύσει κομματικό ακροατήριο, μέρος της ατζέντας Τραμπ που αφορά στην διαφορετικότητα, την συμπερίληψη, τα φύλα, την ισότητα στο γάμο και τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Όμως ο κ. Καμμένος θέλει να κρατήσει αυστηρά για τον εαυτό του την αυθεντική εκπροσώπηση της ατζέντας Τραμπ στην Ελλάδα στην περίπτωση που κάποια στιγμή αποφασίσει να επανέλθει στα δημόσια πράγματα, είτε με αναβίωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων είτε με τη δημιουργία άλλου κόμματος. Μια επανεμφάνιση Σαμαρά μπαίνει εμπόδιο σε αυτό τον σχεδιασμό αφού ένας από τους λόγους της σφοδρής διαφωνίας του πρώην πρωθυπουργού με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν το νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο. Άλλωστε ο κ. Σαμαράς ήταν από τους πρώτους που είχε κατηγορήσει και την Ευρώπη ότι έχει πάρει λάθος δρόμο όσον αφορά το θέμα των κοινωνικών δικαιωμάτων επιχειρώντας έτσι να εκφράσει την ατζέντα Τραμπ πριν ακόμη εκείνος γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Γίνεται κατανοητό από το παραπάνω ότι μια προσπάθεια δημιουργίας νέου κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό θα συναντήσει αρχικά τα πιο σφοδρά πυρά από τους εκφραστές του δεξιού αυτού χώρου που ο κ. Σαμαράς θέλει να εκφράσει κάτι που φαίνεται να εξυπηρετεί και τη Νέα Δημοκρατία η οποία θεωρεί ότι τα επιχειρήματα των σκληρών δεξιών κατά του πρώην πρωθυπουργού θα είναι πολύ πιο πειστικά από αυτά που θα αρθρώσει η ίδια.
Από την άλλη όμως αυτές οι πρόωρες και σκληρές επιθέσεις προδίδουν και το φόβο που υπάρχει στους συγκεκριμένους εκφραστές τους ότι μία παρουσία Σαμαρά μπορεί να τους ξεπεράσει και ο ίδιος να εμφανιστεί ως η μόνη σοβαρή και αξιόπιστη δεξιά παρουσία στο σημερινό πολιτικό φάσμα.
